ارسال شده توسط : سید امیررضا |

مالک بن حارث بن عبد یغوث نخعی کوفی(مشهور به-اشتر-)،چهره درخشان ، قهرمان شکست ناپذیر ، شیربیشه نبرد و استوارگام ترین یاور علی علیه السلام است .

حضرت علی (ع) به او اطمینان و اعتماد داشت وهماره درایت ، کاردانی ، دلاوری ، آگاهی و بزرگواری های مالک رامیستود و بدان می بالید.

آگاهی های چندانی از آغازین سال های رشد او در اختیار نداریم . اولین حضور جدی مالک در جریانات سیاسی -اجتماعی آن روزگار ، در فتح دمشق و یرموک است . او در این نبرد از ناحیه چشم ، آسیب دید و به -اشتر- مشهورشد. مالک در کوفه می زیست . قامتی بلند ، سینه ای ستبر و زبانی گویا داشت و سوارکاری بی نظیر بود . خوش خویی ، جوان مردی ، بلند نگری ، ابهت و حشمت او ، در چشم کوفیان ، تاثیری شگفت داشت . بدین سبب سخن او را می شنیدند و بردیدگاه هایش حرمت می نهادند.

ارسال شده توسط : سید امیررضا |

من کویرم لب من تشنه ی باران علی ست

این لب تشنه ی پر شور، غزلخوان علی ست

این که گسترده تر از وسعت آفاق شده است

به یقین سفره ی گسترده ی دامان علی ست

منّت نان و نمک نیست سر سفره ی او

پس خوشا آن که در این دنیا مهمان علی ست

آتش اشکی اگر در غزلم شعله ور است

بی گمان قطره ای از درد فراوان علی ست

لحظه ای پرتو حسنش ز تجلی دم زد

که جهان، آینه در آینه حیران علی ست

کعبه یکبار دهان را به سخن وا کرده است

تا بدانیم کلید در این خانه علی ست

از دم صبح ازل نام علی را می خواند

دل که تا شام ابد دست به دامان علی ست